-
1 limus
limus limus, i m грязь, тина -
2 limus
I līmus, a, um [одного корня с obliquus ]глядящий искоса, косящий (ocuii PM, Q)limis (oculis) aspicere aliquem Pl — смотреть на кого-л. искоса, сбокуII līmus, ī m.1) тина, ил (aqua limo turbata H; amnes limum felicem trahunt V)2) экскременты (l. dysentericae passionis Pall)3) налёт (l. dentium CA)4) грязь, нечистота (l. mălorum O)III līmus, ī m.отделанный пурпуром передник (надевавшийся при жертвоприношениях) V -
3 limus
грязь, тина (1. 11 § 6 D. 39, 3).Латинско-русский словарь к источникам римского права > limus
-
4 limo
I līmo, āvī, ātum, āre1) опиливать, шлифовать ( gemmas PM)2) тереть, точить, оттачивать ( aliquid ad saxa PM)l. caput cum aliquo шутл. Pl — целоваться с кем-л.3) полировать, отделывать, придавать лоск (homo urbanitate limatus C)4) тщательно выяснять ( mendacium Ph); основательно исследовать ( veritatem C)5) спиливать, стирать ( acumen ossis CC); убавлять, уменьшать, умалять ( de aliquā re C или aliquid H)se l. ad aliquid C — ограничиваться чём-л.obliquo oculo commoda alicujus l. H — отравлять чьи-л. радости своим завистливым взглядомII līmō adv. [ limus I ]сбоку, со стороны, искоса (l. videre Sol)III līmo, —, —, āre [ limus II ] шутл. (по созвучию с limo I)обрызгивать, забрасывать грязью ( caput alicui Pl) -
5 adhaeresco
ad-haerēsco, haesī, —, ere1) прилипать, приставать ( veteri cratērae limus adhaerescit H); засесть ( tragula adhaerescit ad turrim Cs); льнуть, следовать по пятам ( egressibus alicujus T)fastidiis a. C — постоянно вызывать неудовольствие2) запечатлеваться ( memoriae Sen)3) всецело отдаваться, предаваться (ad disciplinam, justitiae honestatique, ad studium C)4) останавливаться, задерживаться, застревать ( in his locis C)5) путаться, запинаться ( oratio adhaerescit C). — см. тж. adhaereo -
6 durabilis
dūrābilis, e [ duro ]1) продолжительный, длительный ( spiritus Q)2) прочный ( materies Ap)3) твердеющий ( limus Ap) -
7 duresco
dūrēsco, ruī, —, ere [ durus ]а) твердеть, уплотняться ( limus durescit V)б) перен. окостеневать, застывать ( in lectione alicujus Q) -
8 elimo
I ē-līmo, āvī, ātum, āre1)а) опиливать, отшлифовыватьelimata scobis PM — опилки2) разрабатывать, тщательно обрабатывать, отделывать ( Aeneĭda AG)e. aliquid ad tenue C — разработать что-л. до тонкостей (во всех частностях)3) опиливанием убавлять, перен. ослаблять ( vires CA)II ē-līmo, —, —, āre [ limus II ]чистить ( dentes Tert); очищать ( animam contagione vitiorum Macr) -
9 felix
I fēlīx, īcis adj. [одного корня с fecundus ]1) плодородный, плодоносный (arbor Cato; regio O)Arabia f. PM — плодородная Аравия2) оплодотворяющий ( limus V)3) счастливый, благоденствующий, блаженный (vir C; saecula O)ita sim f.! Prp — клянусь своим счастьем!f. alicujus rei H, PM (ad aliquam rem C, Cld, aliquā re H, V, L etc., in или ab aliquā re C etc.) — счастливый чём-л. (в каком-л. отношении)parum f. in amicos Pt — не очень-то счастливый в друзьях4) богатый (ager Tib; rus St)6) благоприятный, приносящий (сулящий) счастье (omen O; f. alicui esse L etc.)dies f. ponere vitem V — день, благоприятствующий посадке виноградаquod bonum, faustum, f. fortunatumque sit! C — в добрый час! ( официальная формула)7) радующий, отрадный, освежительный, живительный ( poma O)II felix, icis f. v. l. = filix -
10 illimis
il-līmis, e [ limus II \]свободный от тины, т. е. чистый, прозрачный ( fons O) -
11 illimo
il-līmo, —, ātum, āre [ limus II \] -
12 labilis
lābilis, e [ labor I \]1) легко (сам собой) падающий, текучий ( aqua Aug)3) нестойкий, мимолётный ( vita Aug)4) падкий, легко впадающий ( in vitia Eccl) -
13 limaceus
līmāceus, a, um [ limus II \]сделанный из ила или земли ( primus homo Tert) -
14 limarius
līmārius, a, um [ limus II \] -
15 limax
līmāx, ācis m., f. [ limus II \]1) слизняк, улитка Col, PM2) шутл. распутная женщина Pl ap. Vr -
16 limicola
līmi-cola, ae m., f. [ limus II \] -
17 limigenus
līmi-genus, a, um [ limus II \]растущий в тине, болотный ( ulva Aus) -
18 limis
līmis, e Amm = limus I -
19 limosus
līmōsus, a, um [ limus II \]тинистый, илистый, болотистый (ripae O; lacus V) -
20 limulus
līmulus, a, um [demin. к limus I \]
- 1
- 2
См. также в других словарях:
LIMUS — teste Serv. ad illud Virg. Aen. l. 12. v. 119. Alii fontemque ignemque ferebant, Velati limo: vestis erat, quâ usque ad pedes tegebantur Poparum (s. Victimariorum in sacrificiis) pudenda. Hanc vestem cinctum appellatam volunt quidam, unde Hygen.… … Hofmann J. Lexicon universale
limus — LÍMUS s. n. noroi, nămol. (< lat. limus) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
limus — (L). Mud … Dictionary of word roots and combining forms
limus — limùs, ì adj. (4) kuris moka prisimeilinti, įsiteikti, prisitaikyti: Limùs kap šuva: prie vieno tep sako, prie kito kitep Dbč … Dictionary of the Lithuanian Language
limus — … Useful english dictionary
limon — 1. limon [ limɔ̃ ] n. m. • déb. XIIe; lat. pop. °limo, onis, class. limus 1 ♦ Cour. Terre ou fines particules, entraînées par les eaux et déposées sur le lit et les rives des fleuves. ⇒ alluvion, dépôt. Le Nil « laisse un limon qui fertilise la… … Encyclopédie Universelle
limivore — ● limivore adjectif (latin limus, limon) Se dit des animaux qui se nourrissent des divers éléments organiques contenus dans la vase. ● limivore (synonymes) adjectif (latin limus, limon) Se dit des animaux qui se nourrissent des divers éléments … Encyclopédie Universelle
limo — (Del lat. limus.) ► sustantivo masculino Barro que se forma en un terreno: ■ con la lluvia el camino quedó cubierto de limo. SINÓNIMO légamo lodo * * * limo (del lat. «limus») m. Cieno: materiales desmenuzados arrastrados por las corrientes de… … Enciclopedia Universal
limicole — [ limikɔl ] adj. • 1839; bas lat. limicola, de limus « limon, boue » et cole ♦ Zool. Qui vit sur la vase du fond de la mer, des lacs. Annélides limicoles. ● limicole adjectif (bas latin limicola) Se dit d un organisme qui vit dans ou sur la vase … Encyclopédie Universelle
limikol — li|mi|kol 〈Adj.; Biol.〉 im Schlamm lebend [<lat. limicola „Schlammbewohner“; zu limus „Schlamm“] * * * limikol [zu lateinisch limus »Schlamm« und colere »bewohnen«], Biologie: Schlamm bewohnend, im Schlamm lebend. * * * li|mi|kol… … Universal-Lexikon
Balitung — Sri Maharaja Rakai Watukura Dyah Balitung Sri Dharmodaya Mahasambu was the king of the Kingdom of Mataram. He reigned circa 899–911. His territories included Central Java, East Java, and Bali. Contents 1 Origin 2 Balitung s Era 3 The end of an… … Wikipedia